اینله و آنله نوعی ترمیم برای دندان های خلفی است که دچار پوسیدگی های خفیف تا متوسط شده اند و یا ترک خوردگی و شکستگی دارند اما از طرفی این آسیب آنقدر جدی نیست که بیمار نیاز به روکش داشته باشد.
افرادی برای این نوع ترمیم ها مناسبند که دندان هایشان آنقدر پوسیدگی و خرابی دارد که نمی توان آنها را با پر کردگی درمان کرد و از طرفی قسمت قابل توجهی از ساختار دندان نیز سالم مانده است که لزومی به روکش کردن نیست. با این روش، دندان پزشک می تواند به حفظ ساختمان دندان اصلی بیمار کمک کند.
در صورت پوسیدگی دندان و عدم مراجعه به دندانپزشک، این مشکل به‌مرورزمان تشدید شده و منجر به ایجاد حفره در دندان می‌شود که نیاز به پر کردن دارد؛ اما اگر حفره بزرگ باشد یا بخشی از دندان‌شکسته شده باشد، پرکردن به‌تنهایی کارساز نبوده و مواد پرکننده مؤثر نخواهند بود. در این شرایط، دندانپزشک به شما اینله و انله را پیشنهاد می‌دهد.
درصورتی‌که پوسیدگی در بخش میانی دندان زیاد باشد، دندانپزشک با تراشیدن پوسیدگی و تمیز کردن اطراف آن، اینله را جایگزین می‌کند که عملکردی مشابه پرکردن دارد. اگر پوسیدگی و شکستگی در قسمت بیرونی دندان باشد، همین فرآیند انجام شده که به آن انله گفته می‌شود.
محتوای متن :
تفاوت اینله و آنله
اینله و آنله هر دو یک نوع ترمیم هستند با این تفاوت که هر کدام قسمت متفاوتی از دندان را می پوشانند. اینله دندان فضای بین شیارها و لبه های گردی(کاسپ) که روی دندان قرار دارند را می پوشاند و بسیار شبیه به پرکردگی است و قسمت داخلی دندان را پر می کند در حالی که آنله وسیع تر بوده و تا شیار های طرفین دندان کشیده می شود. به دلیل پوشش گسترده ای که آنله ایجاد می کند به آن روکش تکه ای نیز می گویند.
اینله و انله نوعی ترمیم دندان هستند که بیشتر برای دندان‌های عقب استفاده می‌شوند. این ترمیم‌ها برای پوسیدگی دندان‌ها به‌کاررفته و در مواردی که پوسیدگی جدی نیست و نیاز به روکش ندارد، به کار می‌روند.
این تکنیک در مقایسه با روکش، استحکام و دوام بیشتری داشته و برای ترمیم دندان‌های آسیب‌دیده مانند ترک‌خوردگی یا شکستگی نیز مناسب هستند. همچنین هم از نظر عملکرد و هم از نظر زیبایی، نتایج خوبی ارائه می‌دهند.
درواقع دندان‌پزشکان معمولاً در مواقعی که ساختار دندان سالم است اما پوسیدگی وجود دارد، از اینله و انله استفاده می‌کنند تا ساختار دندان به‌طور کامل حفظ شود. به همین دلیل، این ترمیم‌ها به‌عنوان جایگزینی برای پر کردن‌های معمولی موردتوجه قرار می‌گیرند.
مراحل ترمیم
ازآنجاکه این مواد در لابراتوار ساخته می‌شوند، روند درمان با آنها نسبت به پرکردن معمولی کمی طولانی‌تر است. دندانپزشک پس از بررسی پوسیدگی و تخلیه آن، از دندان قالبی برای ساخت اینله و انله استفاده می‌کند. این قالب به لابراتوار فرستاده شده تا ترمیم مورد نظر ساخته شود. جنس اینله و انله معمولاً از پورسلین، رزین یا طلا است.
فرآیند ترمیم با استفاده از این روش معمولاً دو جلسه طول می‌کشد. در این مدت، برای محافظت از دندان، ترمیم موقتی روی آن قرار می‌گیرد.
دندانپزشک بسته به ترجیح بیمار، برای دندان‌های عقب معمولاً از طلا که بادوام‌تر است و برای دندان‌های جلویی از رزین که همرنگ دندان است، استفاده می‌کند. باید در نظر داشت که به دلیل ساخت اینله و انله در لابراتوار، هزینه آنها بیشتر از پرکردن و ترمیم معمولی است.
فرق اینله و آنله با پر کردن معمولی دندان چیست؟
– اینله ها و آنله ها ماندگارند
-آنها از مواد محکم و بادوامی ساخته می شوند از این رو بسیار ماندگار هستند.برخلاف پرکردگی های قدیمی که مقاومت دندان را تا ۵۰ درصد کاهش می داد، اینله ها و آنله ها می توانند مقاومت دندان را تا ۷۵ درصد افزایش دهند.
-اینله ها و آنله ها می توانند عمر دندان را طولانی کنند و از خرابی های بیشتر در آینده جلوگیری کنند.
-اینله ها و آنله ها زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که پرکردگی های قدیمی نیاز به تعویض یا برداشته شدن داشته باشند.
-معمولا بعد از پر کردن دندان با مواد معمولی، مقاومت دندان تا حد قابل توجهی کاهش می یابد اما اگر دندان به وسیله آنله و یا اینله ترمیم شود درصد کاهش مقاومت دندان بسیار ناچیز خواهد بود.
-ظاهر دندانی که به استفاده از اینله یا انله ترمیم شده است بسیار طبیعی است.
جالب است بدانید پلاک های دندانی نمی توانند روی دندانی که با استفاده از اینله یا انله ترمیم شده است تجمع کنند.
مزایای اینله و آنله
مزایای استفاده از این تکنیک
مزایای اینله و انله شامل موارد زیر می‌شود:
- سازگاری با محیط دهان
- قابلیت صیقل دهی بالا
- دوام و ماندگاری طولانی
- حفظ زیبایی طبیعی دندان
- جلوگیری از نفوذ میکروب‌ها
- کنترل بهتر شکل و فرم دندان
- محافظت از بخش‌های سالم دندان
- عدم بروز حساسیت پس از درمان
- بازسازی ساختار و عملکرد دندان به‌طور دقیق
طول عمر و ماندگاری اینله و انله
این روش ترمیم دندان به دلیل مقاومت بالا، طول عمری بیشتری نسبت به ترمیم‌های دیگر دارد. حداقل عمر اینله و انله ۱۰ سال است، اما این مدت بسته به نحوه مراقبت شما از دندان‌ها و مهارت دندانپزشک می‌تواند متفاوت باشد.
معایب اینله و آنله
دو نوبت:
برخلاف پرکردن، آنها در دو نوبت نصب می شوند مگر اینکه دندان پزشک شما از سیستم های CAD/CAM (طراحی به کمک کامپیوتر) استفاده کند.
قیمت:
آنها به دلیل داشتن یک مرحله لابراتواری ، از قیمت بالاتری نسبت به پرکردگی های دندان برخوردارند. البته به طور کلی از روکش های دندان ارزان تر هستند.
سایش:
آنها فرسوده و کهنه نمی شوند اما برخی از سرامیک های سخت(مانند زیرکونیا) احتمال سایش دندان طبیعی که روی آنها جفت می شوند را دارند؛ خصوصا اگر مینای دندان طبیعی هنگام تنظیم اینله و آنله کمی تخریب شده باشد. البته در صورتی که دندان اینله یا آنله شده روی دندانی قرار بگیرد که روکش یا پرکردگی دارد، این احتمال از بین می رود.
شکست:
البته در مواردی نیز می توانند با شکست مواجه شوند. به طور کلی این ممکن است به دلیل اشکال در چسباندن باشدکه می تواند منجر به افتادن اینله یا آنله شود(هر چند سمان استفاده شده بسیار محکم باشد). در صورتی که پس از افتادن آن را نگه دارید دندانپزشک می تواند به راحتی آن را سرجایش قرار دهد. مانند تمام ترمیم های دندان(روکش، ونیر، پرکردگی) در صورتی که به درستی با دندان چفت نشده باشند یا بهداشت دهان و دندان رعایت نشود، ممکن است گوشه های دندان دچار پوسیدگی شود.
هر مرکز دندانپزشکی از مواد و متریال مختلفی برای انجام این روش استفاده می‌کند. این بازسازی دندان‌ها حتی تا ۳۰ سال هم می‌تواند دوام داشته باشد که البته این امر به کیفیت مواد استفاده شده نیز بستگی دارد. درنتیجه، ماندگاری این روش به نحوه اجرای آن توسط پزشک و مواد به‌کاررفته وابسته است. به همین دلیل توصیه می‌شود جهت دریافت بهترین خدمات و نتایج از ترمیم دندان‌های خود به کلینیک دندانپزشکی دکتر مانوشا امیری مراجعه کنید.